منازل چهارگانه سير و سلوك

إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ

سخنان پاكيزه به سوي او صعود ميكند، و عمل صالح را بالا ميبرد

بعضی گفته اند ؛ سير و سلوك به سوي خدا ، چهار قدم دارد :

گام اوّل، تجليه

اهل معرفت از قدم اوّل تعبير مي‌كنند به « تجـليــه »، يعني آراستــن ظاهر به آداب شرع و عمل كردن به دستورات شارع مقدس. مثلاً همين روزه گرفتن در ماه مبارك رمضان ، از آداب ظاهريه است . پس گام اول، قدم اول تجليه است.

از نظر ظاهری كه خودت را آراسته كرده‌اي به همين آداب ظاهري و دهانمان را از خوردن و آشاميدن بسته‌اي. اين همان قدم اوّل یعنی تجليه است.

گام دوم، تخليه

گام دوم و قدم دوم در اين سير «تخليــه» است. تخلیه پيراستــن است ، پيراستن باطن از رذائل اخلاقي و چه بسا پاك كردن و منزه كردن نفس از آثار سيئات و گناهان‌ است.

گام سوم، تحليه

گام سوم كه از آن تعبير به «تحليــه» مي‌كنند، اين است كه انسان روح را به صفات ملكوتيه كماليه آرايش دهد و خودش را متخلِّق به اخلاق الهيّه كند، كه اين هم داراي مراتبي است.

گام چهارم، فناء في الله

گام چهارم مرحله‌ای است كه اهل معرفت از آن به «فناء في‌الله تعالي» تعبير مي‌كنند و مرادشان اين است كه روح سالك يعني همان شخصي كه سير معنوي مي‌كند، از إنّيّت در شهود حق فاني شود؛ چه در رابطه با فعلش، چه صفتش و چه ذاتش. اين تعبير را به كار مي‌برند كه فناء في الله عبارت است از: «فاني شدن روح از إنّيّت در شهود حق». از نظر مسير معنوي، اين آخرين منزل سير و سلوك است

۱ نظر:

  1. خوش بودگر محک تجربه اید بمیان...تا سیه روی شود هرکه دراوغش بیاشد ...خط ساقی گر ازین گونه زند نقش براب ...ای بسا رخ که نجونا به منقش باشد ...نازپرورده تنعم نبرد راه بدوست ...عاشقی شیوه ی رندان بلا کش باشد

    پاسخحذف