اثرگذاری معنوی تشکل " کانون صنفی معلمان "

اثرگذاری معنوی

تشکل کانون صنفی ، برمعلمان کشور

قابل انکار نیست!؟

کانون صنفی معلمان با توجه به مشکلاتی که برای اعضای او بوجود آمده و چند تن از اعضای هیئت مدیره این تشکل صنفی " چندین بار" دستگیر و در حال حاضرنیز بعضی از اعضای مؤثر او در بازداشت هستند و اعضای موجود و آزاد کانون، دربلاتکیفی تصمیم گیری های صنفی هستند و سایت و بلاگ آنان فیلتر و بسته شد و تلاش شده تا به هر نحو ممکن مخاطبان این تشکل کم و سردرگم باشند و از طرفی دیگر ؛ معلمان هم بطور رسمی در ایام تعطیلات آموزشی در کشور بسر می برند. اما نمی توان تأثیرگذاری معنوی آنان را دربین معلمان ودر بدنه آموزش وپرورش نادیده گرفت.

در این شرایط اعضای علاقه مند به فعالیت های صنفی می توانند با استفاده از جایگاه و اهمیت نام " کانون صنفی معلمان " و با هماهنگی با دیگر نخبگان فرهنگی راه برون رفت از این وضعیت بررسی نماید تا در آغاز سال تحصیلی بتوانند با برنامه ریزی و سیاستگذاری مشخص پیگیر فعالیت های صنفی معلمان باشندالبته این به معنی آمادگی و آماده باش برای مقابله با آموزش وپرورش نیست .

باید قبول کرد و انکار نکرد ؛ در جایی که انجمن اسلامی معلمان و یا دیگر تشکل های چپ و راست و سیاسی ومذهبی معلمان، کاری و پیشنهادی برای بهبود وضعیت آموزش و تربیت در مدارس و برای صنف معلمان ندارند و انجام نمی دهند و یا حرفی برای گفتن و طرحی برای ارائه ندارند و حتی توان نوشتن یک نقد علمی مختصر بر سیاست های آموزشی مدیران فعلی آموزش وپرورش ندارند و تنها " تک صداهایی " آن هم با فاصله های زمانی از طرف بعضی علاقه مندان و فعالین فرهنگی در نقد برنامه های آموزش و پرورش دیده می شود ؛ در این موقعیت کانون صنفی معلمان ایران، اگر تعداد اعضای او به تعداد انگشتان یک دست هم باشد، می تواند برافکار معلمان کشور تأثیرگذار باشد و انتظارات معلمان را بر متولین آموزشی یادآوری نماید . البته ممکن است در حال حاضر و به دلیل فضای گرفته سیاسی و فرهنگی موجود ، معلمان برای پیگیری خواسته های این گروه آمادگی و حوصله عمل و اقدام نداشته باشند ولی می توانند ناشر اندیشه ها و دیدگاه های کانون باشند و انتطار دارند تا سخن تازه ای از زبان متولیان کانون بشنوند.

بدون تردید ، سایه ترس از موضع گیری ها و اقدامات و برنامه های آتی این تشکل ، بر سر مسئولین آموزش و پرورش سنگینی می کند و همیشه ترس از موضع گیری های او ، در دل مسئولین وجود دارد و کانون می تواند در هر زمانی ، موج و حرکتی و لو کوچک و مختصر در بین معلمان بوجود آورد و تکانی به مدیریت بی تحرک آموزش وپرورش بدهد .

به این دلیل معتقدم با این که کانون، اعضای رسمی ندارد و یا اعضای کمی دارد و ممکن است نماینده تمامی فرهنگیان نباشند؛ ولی هواداران خاموش و پنهانی دارد که به بهانه رسیدن به حقوق صنفی و فراموش شده معلمان و مخالفت با مدیریت های ناتوان در آموزش وپرورش ، ایده کانون را منتشر می کنند و این ،موقعیت و موفقیتی استثنایی برای تشکیلات" کانون معلمان ایران " است.

اولین گام برای رسمیت دادن به پیگیری های صنفی معلمان تعامل و ارتباط و گفتگو با مدیران آموزش وپرورش است . اگر این مهم عملی شود مقدمه فعالیت و پیگیر های صنفی برای معلمان آماده می شود و بی اعتمادی به فعالین صنفی برطرف خواهد شد . البته این شروعی سخت و هزینه بر ،ولی باربرکت و ماندگار است.

گستره سلایق سیاسی و فرهنگی معلمان در آموزش وپرورش به مانند گستره افکار مردم در اجتماع متنوع و مختلف است و هدایت هماهنگی این افکار متنوع ، سخت و دشوار است و موضوع صنف بهترین وجه مشترک معلمان با سلایق متعدد و متنوع است ؛ آیا کسی و یا کسانی می توانند از این فرصت برای بهبود وضعیت آموزش وپرورش استفاده نمایند؟ منتقدین کانون هم می دانند؛ در غیاب اکثریت به اصطلاح خاموش معلمان؛ کسانی که در صحنه رقابت ها و فعالیت ها حضور فعال داشته باشند ، می توانند نمایندگی افکار معلمان را به عهدهبگیرند .

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر