یکی از رفتارهای خوب در اجتماع ، برگزاری خودجوش جشن ها و یا سوگواری های ملی و مذهبی از طرف مردم است که ریشه در فرهنگ و اعتقادات آنان دارد . گذر زمان ممکن است چهره و نوع ارائه و برگزاری این فعالیت های ملی و مذهبی را به مرور تغییر بدهد ولی کسی نمی تواند آن را از فرهنگ مردم بیرون کند وکنار بگذارد. برگزاری جشن نیمه شعبان که به قول جلال احمد ؛ " مردم آن چنان به آن اهمیت می دهند و با شور وشوق ، آن را برگزار می کنند که نوروز از غصه دق می کند" هم یک نشاط و هماهنگی عمومی در بین مردم است و هم علاقه به مبانی دینی . نباید مدیریت و برگزی این جشن ها را به دولت و نهادهای دولتی واگذار کرد! حتی اگر، دولت هزینه های برگزاری را بپردازند، بایدبرگزاری جشن ها و دیگر مراسم ها ، مردمی باقی بماند تا فرصت سوء استفاده از کج اندیشان ،گرقته شود.این همان کارخوب اجتماعی است که ارزش دارد ونشاط عمومی را به دنبال دارد.
اما در این بین ، یک رفتار ناپسند و غیر قابل قبول در این نوع جشن های اجتماعی بروز می کند که باید برای رفع این ناهنجاری ،برنامه ریزی کرد ازجمله بی نظمی های خیابانی و مزاحمت برای عبور و مرور مردم و ماشین ها است . هم چنین عدم رعایت نظافت شهری ، از عوارض بی برنامگی متولیان جشن است که چهره شهر و محله را برای هر بیننده ای زشت می کند . باید ضمن رعایت بهداشت فردی ، به نظاقت و زیبایی شهر هم توجه کرد و هیچگاه انجام هیچ کار ثوابی دلیل بی توجهی به حق و حقوق مردم و شهروندان نیست و نخواهد بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر