آیا می شود؛ روزگاری بیاید و بتوانیم باهم حرف بزنیم ، گفتگو کنیم و افکار یکدیگر را تحمل کنیم ؟ ولی به هم دیگر تهمت نزنیم ، دروغ نگوییم ، منطق یکدیگر را سب و شتم نکنیم ، عواطف یکدیگر را مجروح نکنیم از حدود استدلال و منطق خارج نشویم....به جای رقابت با رقیب سیاسی ، به هر بهانه ای، او را حذف نکنیم و کنار نگذاریم.
آیا می توان نوشت ولی دربین بندگان خدا تنفرآفرینی نکرد؟ آیا می شود رفتاری داشت ولی موجب بی اعتمادی و بدبینی بین مردم نسبت هم نشد ؟ آیا می توان سخن گفت، ولی زخم زبان به دیگران نزد؟ آیا می توان کلام روح بخش به زبان آورد و صدای حلقوم های نفرت انگیز را خاموش کرد و نشنید؟
مدعی پیروی از اخلاق پیامبر اسلام ( ص ) را داریم ولی برای تکمیل خوبی های اخلاقی قدم برنمی داریم!
این آیه قران را می خوانیم و به آن عمل نمی کنیم؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر