دهان روح ، دهان تن

هرزه خوراك ، هرزه كار ،. هرزه شنو ، هرزه گو

انسان دو دهان دارد: یكى گوش كه دهان روح او است و دیگر دهان، كه دهان تن او است. این دو دهان خیلى محترم‏اند. انسان باید خیلى مواظب آن‏ها باشد. یعنى باید صادرات و واردات این دهنها را خیلى مراقب باشد. آن‏هایى‏كه هرزه خوراك مى‏شوند، هرزه كار مى‏گردند. كسانى كه هرزه شنو مى‏شوند، هرزه گو مى‏گردند.

وقتى واردات انسان هرزه شد، صادرات او هم هرزه و پلید و كثیف مى‏شود. یعنى قلم او هرزه و نوشته‏هایش زهرآگین خواهد داشت. حضرت وصى، امیرالمؤمنین، علیه السلام فرمود: عمل نبات است و هیچ نبات از آب بى‏نیاز نیست و آب‏ها گوناگون‏اند. هر آبى كه پاك است، آن نبات هم پاك و میوه‏اش شیرین خواهد بود; و هر آبى كه پلید است، آن نبات هم پلید و میوه او تلخ است. خود عمل، حاكى است كه از چه آبى روییده شده است.

ازتوصیه‏های علامه حسن‏زاده آملى

۱ نظر:

  1. سلام
    از دیدن حضور مجددتان خرسندم. با آرزوی پیروزی برای شما.شما به لیست پیوندها اضافه می‌کنم.

    پاسخحذف