دو خاطـــره از امام (ه)

حضرت امام «رضوان اللَّه تعالی علیه» اين اواخر عمر مباركشان، وقتي براي ملاقات مي نشستنددر فاصله رفت وآمد گروهها وافراد ملاقات كننده ؛ از قراني كه در طاقچه بالاسرشان بود ، بهره مي بردند وقران مي خوانند، همين كه يك گروه بيرون مي رفتند ايشان شروع به قران خواندن مي كردند ، تا فرد يا گروه بعدي كه مي آمد مشغول تلاوت بودند.

وديديم كه در پايان عمر مباركشان با قران و دعاهاي مفاتيح همراه بودند و تو دل شب با مفاتیح محدث قمی از دنیا رفتند با آن قرآن شریف از دنیا رفتند


درسهاي اخلاق آيت الله مظاهري

( صفاي دل )

جلسه 57

* * * * *

فارش به تلاوت قرآن

امام راحل افزون بر آنكه خود همواره با قرآن مأنوس بود، تلاوت آن را پیوسته با درك و فهم به دیگران نیز توصیه می كرد و حتی انس ظاهری با قرآن را نیز، اثرگذار و مفید می دانست؛ چنان كه در نامه ای خطاب فرزندش، حاج سیداحمد نوشته است: «فرزندم! با قرآن، این كتاب معرفت آشنا شو، اگرچه با قرائت آن، و راهی از آن به سوی محبوب بازكن و تصور نكن كه قرائت بدون معرفت اثری ندارد كه این وسوسه شیطان است. آخر، این كتاب از طرف محبوب است برای تو و برای همه كس، و نامه محبوب، محبوب است اگر چه عاشق و محب، مفاد آن را نداند و با این انگیزه، حب محبوب، كه كمال مطلوب است، به سراغت آید و شاید دست گیرد.»

(تبیان (


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر