آیا متولیان استان نمی توانند از اتاق های بسته بیرون بیایند و این مهم را از نزدیک و بدون حاشیه و با حضور در وسایل نقلیه عمومی و در بین مردم مشاهده و برای رفع مشکلات تصمیم گیری نمایند؟ آیا می خواهند فقط به ذهنیات خود اعتماد و براساس گزارش های هدایت شده افرادخاص، تصمیم گیری نمایند؟
بجز هدر دادن و تحمیل هرینه های مالی و زمانی برمردم ؛ عوارضی از قبیل عصبانیت های شهروندان در تعاملات و رفتارهای اجتماعی خسارت های جبران ناپذیری هستندکه از بی توجهی به حل این موضوع مهم به مردم و جامعه تحمیل می شود.
آیا آنان که هر روز با ارائه گزارش پیشرفت ها و ارتقا جایگاه اقتصادی استان ، خوشحالی خود را به مردم نشان می دهند ؛ می توانند بگویند برای رفاه شهروندان و برای رفع ناراحتی مردم از کوچه های خاکی و خیابان های شلوغ و پیاده روهای کثیف و خیل و انبوه متکدیان زن و مرد سطح شهر چه کار و تدبیری اندیشه اند؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر