نقدی بر ارائه و تبلیغ عزاداری در صدا وسیما

تبلیغ عزاداری های پررنگ ؛

فراموشی بیان و آموزش سیره عملی معصومین

صدا و سیما در ارائه و ترویج و پردازش روحیه عزاداری و فرهنگ سیاه پوشی در مناسبت های مختلف مذهبی هنری تام و تمامی دارد و با هدایت و به اصطلاح بمباران ذهنی و فکری و شنوایی و بینایی مخاطبین در پی ارائه تصویری معنوی و مذهبی از جامعه برای مردم است. این کار اگرچه لازم است ولی نباید از نتایج و آثار سوء این رفتار بر روحیه و ذهن کودکان و نوجوانانی که گوش و چشم و ذهن آنان از وسایل ارتباط جمعی آزاد و فیلتر و منع شده و منع نشده ، انباشته شده غفلت کرد. معمولا هنر استقبال و بدرقه روزهای غم و عزا در سیما آن چنان ماهرانه است که گویی شادی و شاد زیستن حرام و اگر وجود داشته باشد باید اندک و نادر و در روزهای خاصی باشد.

باور و اعتقاد نوجوانان و جوانان امروز با تبلیغات صدا وسیما شکل نگرفته تا با برنامه های خسته کننده و کم مخاطب روزهای عزاداری تکمیل شود. آنان تربیت شده و تأثیرگرفته از منابع آموزشی غیررسمی ماهواره ای و ... هستند که جلوتر از آموزگاران خسته خود، فکر می کنند و می اندیشند و نظر می دهند . نمونه این مقایسه را می توان در مدارس امروزی یافت که می توان ادعا کرد که باور هیچ دانش آموزی را نمی توان تإثیرگرفته از دیدگاه ارائه و تشریح شده مبلغان رسمی دین و مذهب پیدا کرد .

چهره و شمایل و رفتار جوانان امروزی بیانگر خلاء فکری و شکل نگرفته مذهب و باورهای دینی و فرهنگ اصیل اسلامی در رفتار و تفکر آنان است ، باید عزاداری برنامه های عزاداری متناسب با این نوع نگرش موجود باشد چون مخاطبین صدا وسیما تنها پیرمردان مسجد و حسینه ها نیستند که با تفکرات شکل گرفته مذهبیشان هم آوای مداحان سخنرانان می شوند .

جای خالی ارائه سیره معنوی و رفتارمعصومین و راهنمایان مذهب و ارائه آموزهای قرانی و سنت نبوی در جامعه کاملا محسوس و مشخص است نباید گذاشت سخره گرفتن ها و پیامک های توهین آمیز در بین جوانان موجب رواج و بی اعتنایی به توهین شعائر مذهبی شود . ارائه برنامه های عزاداری بی محتوای رسانه ملی به ترویج رفتارهای منفی در جامعه کمک می کند نه به ترویج معنویت و دین باوری!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر