آموزش وپرورش استان کرمانشاه

نگاهی

به وضعیت آموزش وپرورش استان کرمانشاه

نقد هر موضوعی مسلتزم احاطه واشراف بر آن موضوع است تا واقع بینانه باشد وچون ما از آمار وارقام از اقدامات سازمان آموزش وپروش استان کرمانشاه اطلاع نداریم لذا نقد آماری نخواهیم داشت و به بررسی باز خورد نتایج اقدامات این نهاد در مدارس و در نزد مغلمان می پردازیم ، هم چنین واقف هستیم در این دوره مدیریتی ، کار؛ سخت وتوان فرساست، چون سیاست های اجرایی وزارت خانه ها، معمولاً دستوری است وجرأت وجسارت از مدیران سلب شده است وهرکسی باید کاری انجام دهد که مافوق می خواهد ، نه این که اهداف سازمان چه می خواهد ،بعبارتی سلیقه ،بر هدف و دیدگاه کارشناسی ،غلبه دارد. با این توضیح به بیان برداخت خود از فعالیت های انجام گرفته سازمان خود می پردازیم.

از زمان انتصاب رئیس فعلی سازمان آموزش وپرورش کرمانشاه تا به امروز رکود و ماندگاری در فعالیت های این سازمان نمایان وهویداست ،و تا به حال اقدام خاصی در جهت تقویت اعتماد معلمان و تبین مأموریت های آموزشی وفرهنگی آنان صورت نگرفته است ، معمولاً معلمان کار خود را انجام می دهند وتوجهی به اهداف تعریف شده سازمان مربوطه ندارند واهمیتی هم به مدیریت اجرایی سازمان نمی دهند ، این نقص به اضافه با تفاوت رفتاری که مدیران اجرایی(نه مدیران مدارس) با معلمان دارند موجب فاصله وبی اعتمادی معلمان نسبت آنان شده است ، آن را در حوزه های مختلف بررسی می کنیم:

الف : حوزه مدیریتی ورهبری سازمان

1- چون رئیس فعلی سازمان فاقد شاخصه های مدیریتی کلان در آموزش وپرورش استان کرمانشاه می باشد ، به تبع از این انتضاب اکثر مدیران منصوب شده ایشان هم ، باید این خصوصیات را داشته باشند و این موضوع وخصلت را در رفتار مدیریتی بیشتر معاونان سازمان می توان دریافت که در بعضی موارد معاون از مدیر یک سروگردن بالاتر است ودر بعضی انتصابات سفارش های محفلی وحزبی ، ارزش مسئولیت ها ومعاونت ها ،را پایین آورده است .

2- اصلی ترین وجهه ریاست بر حوزه های آموزشی بعد از داشتن خصوصیات کاری؛ توان فرهنگی و وشخصیت علمی افراد است ، منصوبین و متولیان جدید مدیریتی؛ عمده خصلتی که دارند،این است که وجه فرهنگی وعلمی واجتماعی آنان ضعیف هست (بجز یکی دو مورد)وعموما کسانی به مدیریت گماشته شده اند که یا نسبت فامیلی وقومی با ریئس (سازمان ویا مناطق)دارند و یا نسبت سیاسی ،که سهم خود را از هزینه فعالیت های انتخاباتی و رأی به ریئس دولت نهم دریافت کرده اند. به صورتی که جو حاکم بر آموزش وپروش کرمانشاه ، جو غالب وغلبه حاشیه بر متن است به این معنی که وجهه فامیلی گری وسیاسی بر وجهه مدیریتی وفرهنگی غلبه دارد وعموماً مدیران فعلی ،افرادگوش به فرمان هستند تا مبتکران فرهنگی.

3- نظارت برهر موضوعی ،از توان مدیریت بالا واحاطه فرد مدیر ، بر امورجاری برمی خیزد و از آنجا که مدیر ارشد استان وبعضی از رؤسای نواحی ومناطق از این توان برخوردار نبودند لذا کاری به نحوه اجرای برنامه آموزشی وفرهنگی نداشته وندارند.

4- عدم ارتباط بدنه اصلی آموزش و معلمان با مدیران اجرایی ، آن چنان سایه و فاصله ای بر جو مدارس انداخته که در بعضی از موارد ریئس سازمان تا درب مدارس حضور پیدا می کند ، ولی توان مواجهه وروبرو شدن با دبیران وفرهنگیان ندارد.

5- به راستی در طول مدیریت رئیس فعلی سازمان آموزش وپرورش کرمانشاه تا به حال ، ایشان چند مرتبه با معلمان وکارکنان خود گفتگو صریح و رو در رو داشته است و انتقادات آنان را شنیده است؟

ب: حوزه معاونت های آموزشی وفرهنگی سازمان

1- نمی توان انکار کرد که وضعیت خروجی آموزشی وفرهنگی ،آموزش وپرورش رضایت بخش نیست ، ولی در این میان باید قبول کنیم توان مدیران آموزشی می تواند تحولی در آموزش وپرورش بوجود آورد ، مگر امیر کبیر چند سال سمت وزارت داشته است که به عنوان نماد تحول فرهنگ ی در ایران نام او ماندگار است .

2- به راستی چرا کسی نمی پرسد که مدارس تیز هوشان ونمونه که مراکز تربیت نخبگان علمی کرمانشاه هستند ومدیران اهل فکر و توانمند فردای استان وکشور ، از همین مراکز رشد خواهند نمود، چرافراموش شده است وسیاستگزاری لازم برای بررسی وپیگیری و نتیجه دهی آموزش های این دانش آموزان مستعد به انجام نمی گیرد؟

3- درصد مردودی سال اول دبیرستان و هزینه های مالی وروحی که بر خانواده ها وآموزش پرورش وارد می کند جزء مسائل فراموش شده است ، اگر چه افت تحصیلی فراموش شده است .بی توجهی به آموزش های لازم برای دانش آموزان راهنمایی ، وبی اعتنایی به درس های فراموش شده ای مانند دروس ادبیات ودینی وقران وهنر در مدارس ابتدایی زمینه ساز افت تحصیلی در مقطع متوسطه است.

4- از امور تربیتی بعد از آن همه جنجال وبازگشت در مدارس فقط اسمی باقی مانده است وخدا برکت بدهد به آمارهای ارائه شده که رشد فعالیتی داشته است ولی در عمل ، هیچ شادابی فرهنگی وجود ندارد.

5- چرا باید دانش آموزان مدارس کرمانشاه از حداقل اطلاعات عمومی برخوردارند ؟ آیا تا به حال کسی پرسیده است معاونت های آموزشی وتربیتی ادارات چه اشراف وانگیزه ای بر حوزه کاری خود دارند؟ وانگیزه ای برای فعالیت های فرهنگی وجود ندارد .

ج : حوزه خدماتی وپشتیبانی سازمان

1- حقیقتاً وضع ساختمانی وبهداشتی مدارس أسف بار است؛ نه بهداشتی وجود دارد ونه اقبالی به نظافت کلاس ها هست ونه پذیرایی از معلم و برخورد با دانش آموز شأنیت دارد واین مهم تمام فعالیت های آموزشی را تحت شعاع خود قرار داه است .

2- مدارس کرمانشاه از نظر امکانات و تجهیزات آموزشی وآموزشگاهی در حد صفر است وهیچ گونه اهمیتی به موضوع کتابخانه ها ، آزمایشگاه ها و گارگاه های آی تی داده نمی شود.اگر چه در دوره مدیریت آقای نعیمی که واقعاً مدیر وشخصیتی آموزشی بود مبلغ دو ملیارد وپانصد ملیون تومان برای کارگاههای آی تی هزینه شد ولی با کنار گذاشتن ایشان ، هزینه های صرف شده از چرخه استفاده خارج شد ، به طوری که در سال تحصیلی گذشته به اسم صرفه جویی تمام افرادی که مسئولیت کارگاههای آی تی به عهده داشتند لغو ابلاغ شدند و چون متولیان مدیریتی با این موضوع آشنایی نداشتند تا برای برنامه ریزی نمایند.

3- در حیاط وفضای مدارس کرمانشاه نه نشانی از چمن وسبزه است و در کلاس های آن از پرده ونظافت ، نشانی وجود ندارد. به صورتی وضعیت بد بهداشتی سرویس های بهداشتی موجب بیماری های مثانه ای برای دختران وپسران کرمانشاه می شود.

4- اگر از معلمان مدارس پرسیده شود که ؛ تسهیلات تفریحی ورفاهی و ورزشی و... سازمان مربوطه برای شما وخانواده هایتان شامل چه امکاناتی بوده است ؟ جواب قطعاً هیچ است .و چرا نباید یک معلم (نه یک کارمند)، رایگان از امکانات استخر وسالن های سرپوشیده استفاده ننماید؟

سخن آخر این که آموزش وپرورش کرمانشاه در مدت مدیریت رئیس فعلی سازمان ، از شأنیت وجایگاه اصلی خود عدول کرد ومدیران توانمند از توفیق خدمت کنار گذاشته شده اند و اصولاً تربیت وفرهنگ در سیستم سیاستگذاری متولیان در مراتب دیگری قرار داده شده است .

زمان ارسال در وبلاگ قبلی : شنبه بیست و هشتم اردیبهشت 1387 -