پیشنهاد وزیر یا تصمیم رئیس ؟

ایام ماه رمضان در هنگام فعالیت آموزشی مدارس، فرصت مناسبی برای مربی پرورشی آموزشگاه بود که با استفاده از جو معنوی جامعه و آمادگی ذهنی دانش آموزان به نشر و تشریح احکام عملی مورد نیاز آنان بپردازد. و معمولا مدیران و مربیان مدارس تلاش می کردند نا از طریق معلمان و دیگر خیرین جامعه ، به دانش آموزان بی بضاعت در حد توان خود ، کمک کنند و اگر توان تأمین موادغذایی داشتند یک وعده افطاری را برای دانش آموزان ( روزه دار و بی روزه ) فراهم می کردند.

بعداز عمومی شدن موضوع افطاری دانش آموزان در بین مدیران و تلاش آنان برای اطعام دانش آموزان ، و کم شدن منابع مالی برای تهیه یک وعده افطاری ، بعضی از مدیران از هزینه های فروشگاه و احتمالاً هزینه سرانه مدارس اقدام به تهیه مقدمات می کردند . به مروز زمان مسئولین آموزش و پرورش صرف و هزینه از منابع مدرسه ای را برای افطاری دانش آموزان ابتدا جایز ندانستند و سپس اعلام کردند افطاری از هزینه آموزشگاه حرام است وموضوع افظاری دانش آموزان در مدرسه به آرامی و به مرور زمان به فراموشی سپرده شد و مدیران هم به جهت رعایت جنبه شرعی و قانونی تصمیم خود ، افطاری دانش آموزی را از برنامه های تربیتی خود حذف کردند.

اما رمضان امسال، نواحی سه گانه آموزش وپرورش کرمانشاه در غایب دانش آموزان، اقدام به دعوت از معلمان و خانواده های آنان به صرف افطاری کرده اند ، سئوال این است که آیا صرف هزینه عمومی برای تعدادی از کارمندان جایز است ؟ اگر جایز است منبع تأمین اعتبار آن از کجاست ؟ اگر این هزینه از سرانه مدرسه و یا اعتبارات استانی آموزش وپروش تأمین شده است؛ چرا برای نیازهای اساسی تر مدارس ، هرینه نمی شود؟ و چرا و چرا ...؟ به هرحال باید مشخص شود دعوت به افطاری ؛ پیشنهاد وزیر است و یا تصمیم رئیس سازمان آموزش و پرورش استان ؟

به نظر نمی آید این اقدامات و صرف هزینه های بی هدف و بی نتیجه، روش مناسبی برای جلب اعتماد معلمان باشد اگر بناست کمکی به معلمان بشود باید عمومی و مشخص با حفظ کرامت و شأن آنان باشد . دلداری معلمان به شام دادنی و استخر فرستادنی ، نیست ، وزیر محترم برای جلب اعتماد فرهنگیان به اینگونه رفتار ها علاقه مند استو به نظر نمی آید این روش راه درستی باشد ، راه درست این است ایشان به مانند دیگر ادارات دولتی با حفظ حرمت کارکنان در جهت رفاه آنان اقدام نماید.البته افدامات اخیر ممکن است نانی هم برای بعضی از متولیان داشته باشد ولی برای بیشتر معلمان آبی ندارد و اهمیتی ندارد و در نهایت مورد توجه معلمان قرار نمی گیرد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر