آموزش وپرورش مهم نیست!؟
به دلایل زیر معتقدم که موضوع آموزش وپرورش ، موضوع دست چندم برای سران ممکلت و مسئولین ذی ربط است و فعلاً اولویت ندارد:
1- هر سال مقام رهبری در جلسات اختصاصی با دانشگاهیان ، دانشجویان و بعضی اقشار دیگر ؛ پای صحبت و درد دل و بیان مشکلات آنان می نشیند ولی تا به حال چنین جلسه ای برای معلمان برگزار نشده است و مأموریت های آموزش وپرورش تبین و نقد نشده است.
2- معمولاً مقام رهبری هر از چندگاهی سر زده به یکی از سازمان ها وادارات ، مانند صدا وسیما ، ارتش و دیگر نهادها می روند ویک روز کاری خود را به بررسی مشکلات و بررسی برنانه های آن مجموعه اختصاص می دهند ولی برای آموزش و پرورش ، تا به حال ، این کار انجام نگرفته است.
3- براستی ؛چرا رئیس جمهور برای موضوع آموزش وپرورش در دیدار با معلمان نمونه هیج اشاره ای به موضوع اعتراضات و انتظارات معلمان نداشتند وبه بیان مسائل کلی پرداختند.
4- در دیدار های سالانه روسای آموزش وپرورش ، با سران نظام ، مدیران آموزش و پرورش ،معمولاً مخاطبین ساکت و سر به زیر و نصیحت گوش کن، هستند و کسی پای صحبت و بیان مشکلات آنان نمی نشیند.
5- مجلس ومجمع تشخیص تا به حال هیج اقدام ونظارت وتذکری در باب موضوع آموزش وپرورش به دولت نداده اند.
سخن آخر این که ؛ تا فرهنگ وآموزش وپرورش موضوع ملی نشود و یک بار برای همیشه ،به حل مشکلات شخصیتی و معیشتی معلمان پرداخته نشود ، برنامه ریزان برای خود فرمایش دارند و معلمان به نگاه خود، به انتشار فرهنگ و ادب مورد نیاز جامعه می پردازد و تا هماهنگی بین اهداف و اجرا بوجود نیاید ، هر هزینه ای بی نتیجه خواهد بود.
یادآوری مهم:
این مقاله از بایگانی مقالات تقریرات قبلی که فیلتر شد برداشته ام و مربوط به دو سال قبل است و مطلب جدیدی نمی بتشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر