امام صادق(ع) فرمود:
شبي رسول خدا(ص) در خانه ام سلمه بود. ام سلمه نيمه هاي شب آن حضرت را در بسترش نيافت، ترسيد كه مبادا آسيبي به آن حضرت وارد شده باشد. برخاست و به جست وجوي پيامبر اعظم(ص) پرداخت، تا اينكه آن بزرگوار را در گوشه خانه يافت كه ايستاده و دست هايش را به سوي آسمان بلند كرده و گريه مي كند و به خدا عرض مي نمايد:
«اللهم و لاتكلني الي نفسي طرفه عين ابداً»
خدايا به اندازه يك چشم برهم زدن مرا به خودم وانگذار.
ام سلمه با ديدن آن حالت، منقلب و گريان شد. رسول خدا(ص) نزد ام سلمه آمد و فرمود: چرا گريه مي كني؟
عرض كرد: چگونه گريه نكنم، با اينكه شما ، با آن مقام ارجمندي كه در پيشگاه خداداري، اين گونه گريه مي كني؟
پيامبر اعظم(ص) فرمود: اي ام سلمه! چگونه خود را ايمن بدانم با اينكه خداوند به اندازه يك چشم به هم زدن يونس(ع) را به خودش واگذار نمود و حضرت يونس (بر اثر ترك اولي) به آن عذاب سخت الهي گرفتار شد!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر