سفارشی از علامه طباطبائى

علامه طباطبائى فيلسوف و عارف بزرگ معاصر كه در 24 آبان 1360 به رحمت حق پيوست ، و مرقدش در مسجد بالا سربارگاه مقدس حضرت معصومه (ع ) در قم قرار گرفته و مزار عاشقان به حق است .

يكى از شاگردان ايشان مى گويد:

رد يكى از شبهاى آخر عمر علامه ، در خدمت او بودم ، ياراى سخن گفتن نداشت ، پى فرصت مى گشتم خداوند توانى به او بدهد و در آن لحظات نصيحتى كند، با چشمهاى نافذش به گوشه اطاق نگاه مى كرد، خود را به او نزديك كردم .

گفتم : براى توجه به خدا و حضور قلب در نماز چه راهى را توصيه مى فرمائيد؟ به سوى من متوجه شد و لبهايش حركت كرد و با آهنگى بسيار ضعيف كه با سختى شنيده مى شد بيش از ده بار اين جمله را تكرار كرد: ((توجه ، مراوده ، توجه ، مراقبه ...))

منظور از توجه و مراقبت كه معلوم است يعنى انسان كمال مراقبت و توجه را داشته باشد كه در نماز فكرش به اين طرف و آن طرف نرود، و اگر چند روز اين موضوع را تمرين كند، نتيجه خوبى خواهد گرفت .

اما منظور از ((مراوده ))، اين كلمه در اصل به معنى جستجوى چراگاه است و سپس به كارى كه با مدارا و نهايت ملايمت ، جستجو مى شود اطلاق مى گردد، و در كلام علامه منظور همان ارتباط ظريف و عاشقانه با نماز و جستجوى معشوق (خدا) در نماز است