همدلی و همیاری با چه کسی؟؟

بزرگترین اجلاس آموزشی ، فرهنگی سالانه کشور با حضور بیش از 700 نفر از متولیان آموزش و پرورش ، از تاریخ 14تا 16 مردادماه، در اردوگاه شهید باهنر تهران برگزار شد.
اجلاس امسال با شعار : « همدلی و همیاری برای تحول بنیادین در آموزش و پرورش » بدون پوشش خبری مناسب که حکایت از ضعف مدیریت روابط عمومی وزارت خانه است ؛ در سایه تحولات سیاسی بدون حضور و علاقه مقامات ارشد کشور که شاید نشان از نارضایتی از عملکرد فرهنگیان در انتخابات و حوادث بعد از آن بوده ؛ در سکوت خبری شدیدی برگزار شد. بازخورد برگزاریاین اجلاس بزرگ چند خبر ساده و در سایت دبیرخانه اجلاس بود؛ که گزارش مختصری از موضوعات سخنرانان مدعو را منتشر کرد.
هم زمانی افتتاح اجلاس با مراسم تحلیف رئیس جمهور در مجلس موجب شد نه تنها وزیر متولی اجلاس، در افتتاحیه آن شزکت نکند بلکه با 4 ساعت تأخیر در جمع روسای آموزش وپرورش حضور یابد. از طرفی وبلاگ ها و سایت ها تشکل های فرهنگی و معلمان ، هیچ خبر و یا گزارشی در این مورد به خوانندگان خود ارائه نکردند وبه نوعی پوشش خبری آن را تحریم کردند.
اگرچه برگزاری سالانه اجلاس، با هدف توجیه مدیران آموزش وپروش کشور ، برای سهولت اجرای برنامه های سال تحصیلی پیش رو است ؛ اما پوشش خبری این اجلاس در سنوات گذشته ، معلمان و تشکل های فرهنگی را به پیگیری اخبار و موضوعات مطرح شده حساس می کرد .
عدم ارتباط وزیر و حتی روسای سازمان های آموزش وپرورش استان ها با معلمان ، موجب بی اعتمادی و ایجادفاصله در تفهیم دو جانبه در چگونگی نحوه اجرای اهداف مدون آموزش و پرورش شده است و این فاصله و بی اعتمادی هر روز بیشتر می شود.تا جایی که موجب رواج نگاه امنیتی به انتقادات وپیشنهادات معلمان شده است.و توهم مهره دشمن بودن از معلمان ، در مدیریت آموزش وپرورش عادی است.
در سنوات قبل حضور شخصیت های حقیقی وحقوقی در اجلاس روسا؛ موجب رغبت و انگیزه کاری نیروهای صف و ستاد بود .در اجلاس امسال علی رغم حضور مشاور ارشد رئیس جمهور و حددادعادل ردیس کمسیون فرهنگی مجلس ، حضور ریئس پدافند غیرعامل ( برادر رئیس جمهور )که معلوم نیست چندنفرند وکجا فعالیت دارند ؛ موجب تعجب است با این حال می توان گفت برگزاری این اجلاس ؛هیج انگیزه کاری و بذر امیدی برای کار وفعالیت در سال تحصیلی آینده بوجود نیاورده است.
مغفول گذاشتن موضوع « سازمان نظام معلمی » در آموزش و پرورش یکی از عوامل فاصله های موجود است. آیا وزیر آینده آموزش و پرورش می تواند اعتماد شکسته معلمان به تربیت و آموزش و سیستم تحت مدیریتش احیا کند و برگرداند؟ اگر این توانایی را نداشته باشد ویا برنامه ای برای این موضوع نداشته باشد ؛ هر کسی در آموزش و پرورش ســـِی خود ( برای خود ) کار می کند وتأثیر فرهنگ در آموزش مهارت های اجتماعی به دانش آموزان بی نتیجه و آشفته خواهد بود.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر