1 ـ يـكـى از يـاران امـام رضا(ع ) به نام (حسن بن جهم ) ضمن سؤ الاتى كه از آن حضرت داشت پرسيد: جانم به فدايت ! بسيار مايلم بدانم موقعيت و منزلتم نزد تو چگونه است ؟
حـضـرت فـرمـود: (اُنـْظُرْ كَيْفَ اَنَا عِنْدَكَ) (به نفست مراجعه كن و) ببين من نزد تو چه موقعيّت و منزلتى دارم . ( 1)
2 ـ و نيز او گويد:
به امام رضا(ع ) عرض كردم : مرا از دعا فراموش نكنيد. فرمود: آيا مى پندارى تو را فراموش كنم ؟
مـن در انـديـشـه فـرو رفـتم و با خود گفتم : او براى پيروانش دعا مى كند. من هم جزو شيعيانش هستم . (از اين جهت در پاسخ ) گفتم : نه . شما مرا فراموش نمى كنيد.
فرمود: از كجا اين را دانستى ؟
گـفـتم : من از شيعيان شما هستم . شما هم كه براى آنها دعا مى كنيد (در نتيجه براى من هم دعا مى كنيد).
حضرت فرمود: آيا جز اين ، چيز ديگرى مى دانى ؟ گفتم : نه . فرمود:
(اِذا اءَرَدْتَ اَنْ تَعْلَمَ مالَكَ عِنْدى ، فَانْظُرْ اِلى مالى عِنْدَكَ)
وقتى خواستى بدانى نزد من چه جايگاه و موقعيّتى دارى ، (بر نفست رجوع كن و) بنگر: من نزد تو چه جايگاه و منزلتى دارم ..(2)
معيارى كه امام (ع ) در اين دو روايت ارائه داده است يك معيار اساسى و همگانى است و هر كس در هر جا و در هر شرايطى مى تواند خود را بدان محك بزند. ميزان محبوبيّت و مقبوليّت او نزد امام زمانش كه هر هفته دو بار ـ روزهاى دوشنبه و پنج شنبه ـ اعمالش به محضر آن گرامى عرضه مى شود، به ميزان ارج و منزلتى است كه حجة بن الحسن (عج ) نزد او دارد.
اگـر شـيـعـه اى در اين دوران (غيبت كبرى ) به وظايف شرعى خود ـ كه زمينه ساز ظهور حضرت مـهـدى (عـج ) اسـت ـ عـمـل كـنـد و مـنتظر فرج آن حضرت باشد و براى ظهورش دعا كند و رابطه ولايـى خود را با آن گرامى حفظ نمايد، بطور قطع امام عصر(عج ) نيز به ياد او خواهد بود و او را مشمول عنايات و دعاهاى خويش قرار خواهد داد.
پی نوشتها:
1 - عيون اخبار الرضا(ع ) ، ج 2 ، ص 54 .
2 - كافى ، ج 2 ، ص 652 .با تشکر ار نویسنده محترم منبع این مطلب را برای اعلام نداشتم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر