مــــزرع سبـــز فلک دیــدم و داس مه نـــو
یادم از کشته خویش آمــــد و هنــگام درو
گفتم ای بخت بخسبیدی و خورشید دمید
گفت با ایـــــن همه از سابقه نومید مشو
گر روی پاک و مجرد چـــو مسیحا بـه فلک
از چـــــــراغ تو به خورشید رسد صد پرتــو
تکیــــــــه بر اختر شب دزد مکن کاین عیار
تــــــــاج کاووس ببرد و کمـــــــــر کیخسرو
گوشوار زر و لعـــل ار چه گـــران دارد گوش
دور خوبــــی گــــذران است نصیحت بشنو
چشم بد دور ز خــال تو که در عرصه حسن
بیدقی رانــد که برد از مه و خورشید گــــرو
آسمان گو مفروش این عظمت کاندر عشق
خرمن مـــه به جوی خوشه پروین به دو جو
آتش زهد و ریا خرمن دیـــن خواهد سوخت
حافظ ایـــن خـــرقه پشمینه بینداز و بــــــرو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر