خدایا! مرا، در ایمان، "اطاعت مطلق" بخش، تا در جهان، "عصیان مطلق" باشم
خدایا! آتش مقدس "شک" را آن چنان در من بیفروز تا همه "یقین"هایی را که در من نقش کرده اند، بسوزد، و آن گاه، از پس توده ی این خاکستر، لبخند مهراوه بر لب های صبح یقینی، شسته از هر غبار، طلوع کند
علی شریعتی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر