ماندگاری سیاسی

کمتر حوصله نوشتن دارم،بیشتر مطالب وبلاگ قبلیم که فیلتر شدو امروز به کار می آیند در این وبلاگ" آپ "می کنم . همه جا در خاموشی سیاسی است . تا چه موقع طوفانی بر پا شود وچه باری بدهد ، ...خدا عاقبت همه را ختم به خیر کند... . برایم جالب بود که حدود دوسال قبل مطلبی را که نوشته بودم ، امروز هم بکار می آید . این مطلب در سال 86 در وبلاگ مسدود شده قبلی ، منتشر کرده بودم و مطلب تازه ای نداشت بلکه بیان مقایسه یکسانی وضعیت سیاسی اجتماعی جامعه، در مدت زماداری آقای احمدی نژاد جالب است .یعنی اگر بنشینیم و مطالب دو سال قبل را امروز هم مطالعه بکنیم چون در جا زده اند ، تفاوتی ندارد....

« وضعیت نیروهای سیاسی در سطح کشور یک وضعیت بحرانی است ،همه دچار بهت وحیرت شده اند بصورتی که نمی توانند نقدی بر وضعیت موجود داشته باشند از طرفی کسی از اتفاقات موجود در عرصه کشور سر بیرون نمی آورد ، فقط می توان گفت ؛همه ناظران خموشند اما نظارتی که توان تذکر در آن باشد وجود ندارد واز همه مهمتر اعتمادی به کرده و رفتارهای موجود نیست .

دولتی که خود حزبی ترین دولتهای بعد از انقلاب است و تحمل کسی غیر از حزب خود را در عرصه مدیریت اجرائی و اجتماعی قبول ندارد، مخالف صریح فعالیت های سیاسی است و هر کسی که وارد این عرصه شود، به برانداز وجاسوس متهم می شود این فکر و این نگرش و موضوع متاسفانه به لایه های پایین مدیرتی واجتماع هم نفوذ و انتقال پیدا کرده است ، صاحب جامعه ای مبهوت ونقاد در چار دیواری خانه واجتماعی بی تفاوت نسبت به اتفاقات بین المللی وکشور شده ایم.

در این میان در کرمانشاه به خاطر نبود منابع اطلاع رسانی از قبیل سایت های خبری وتحلیلی ونیز روزنامه های محلی با مدیریت و تیم قوی و توانمند علمی وضعیت، بیشتر نگران کننده است.


بعضی از وبلاگهای خبری کرمانشاه ، اگر چه چشمه هایی از وضعیت موجود را بیان می کنند ولی بصورت رسمی وآشکار از حضور اهل سیاست استان محروم هستند.

احزاب اصولگرا که خود را صاحب بلامنازع عرصه مدیریت اجرایی استان می بینند با تنگ نظری کامل هر روز دایر خودیهای خودشان را هم تنگ تر می کنند وبه فکر تصاحب مسئولیت های بیشتر اداری هستند که صد البته طبیعی است و خدمت رسانی به مردم هم فعلا در مرحله دوم فعالیت هاست و بهره برداری از وضعیت موجود ،در مرحله اول است.

احزاب اصلاح طلب استان از دو نقص عمده رنج می برند اول: نداشتن نیروهای توانمند حزبی که بر مبنای اعتقاد تشکیلاتی فعالیت نمایند وبه ساماندهی نیروهای خود بپردازند دوم:در دست نداشتن هیچگونه سمت مدیرتی برای نشان دادن توان مدیرتی خود.( که امروز باید گفت نداشتن پایگاه مردمی!!!)

در چنین فضائی برای به حرکت در آوردن اجتماع ودخالت آنان در امور، جامعه نیازمند یک شوک اجتماعی لازم است که البته با توجه به وضعیت بد اقتصادی این مهم در عرصه فرهنگی پاسخگو نیست.

روزنامه های محلی هم به آگاهی نامه تبدیل شده اند ومخاطبان خاص خود که همان جوانان بیکار جویای کار هستند را نمی توانند راضی کنند ، در یک کلام فعالیت سیاسی اجتماعی در دولت اصولگرای احمدی نژاد حقیقتا هزینه بسیار وبازدهی اندک دارد . »


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر