کـلام رضــوی


ملاك محبوبيّت نزد امامان (ع )


هـمـه شـيـعـيـان و پـيـروان مـكتب اهل بيت (ع ) دوست دارند بدانند موقعيّت و منزلت معنوى آنان نزد پيشوايشان حجة بن الحسن (عج ) چگونه است ؟ آيا آن حضرت از ايشان خشنود است يا ناراضى ؟ راه تـشـخـيـص ايـن مـساءله چيست و با چه معيارى مى توانند به اين حقيقت دست يابند؟ در روايات اسـلامـى از جمله سخنان حضرت رضا(ع ) معيار تشخيص اين موضوع بيان شده است . به اين دو نمونه توجه كنيد :

1 ـ يـكـى از يـاران امـام رضا(ع ) به نام (حسن بن جهم ) ضمن سؤ الاتى كه از آن حضرت داشت پرسيد: جانم به فدايت ! بسيار مايلم بدانم موقعيت و منزلتم نزد تو چگونه است ؟

حـضـرت فـرمـود: (اُنـْظُرْ كَيْفَ اَنَا عِنْدَكَ) :

(به نفست مراجعه كن و ) ببين من نزد تو چه موقعيّت و منزلتى دارم .

2 - و نيز او گويد:

به امام رضا(ع ) عرض كردم : مرا از دعا فراموش نكنيد. فرمود: آيا مى پندارى تو را فراموش كنم ؟

مـن در انـديـشـه فـرو رفـتم و با خود گفتم : او براى پيروانش دعا مى كند. من هم جزو شيعيانش هستم . (از اين جهت در پاسخ ) گفتم : نه . شما مرا فراموش ‍ نمى كنيد.

فرمود: از كجا اين را دانستى ؟

گـفـتم : من از شيعيان شما هستم . شما هم كه براى آنها دعا مى كنيد (در نتيجه براى من هم دعا مى كنيد.

حضرت فرمود: آيا جز اين ، چيز ديگرى مى دانى ؟ گفتم : نه . فرمود :

(اِذا اءَرَدْتَ اَنْ تَعْلَمَ مالَكَ عِنْدى ، فَانْظُرْ اِلى مالى عِنْدَكَ)

وقتى خواستى بدانى نزد من چه جايگاه و موقعيّتى دارى ، (بر نفست رجوع كن و) بنگر: من نزد تو چه جايگاه و منزلتى دارم .

ملاحظه : معيارى كه امام (ع ) در اين دو روايت ارائه داده است يك معيار اساسى و همگانى است و هر كس در هر جا و در هر شرايطى مى تواند خود را بدان محك بزند. ميزان محبوبيّت و مقبوليّت او نزد امام زمانش كه هر هفته دو بار ـ روزهاى دوشنبه و پنج شنبه ـ اعمالش به محضر آن گرامى عرضه مى شود، به ميزان ارج و منزلتى است كه حجة بن الحسن (عج ) نزد او دارد.

اگـر شـيـعـه اى در اين دوران (غيبت كبرى ) به وظايف شرعى خود ـ كه زمينه ساز ظهور حضرت مـهـدى (عـج ) اسـت ـ عـمـل كـنـد و مـنتظر فرج آن حضرت باشد و براى ظهورش دعا كند و رابطه ولايـى خود را با آن گرامى حفظ نمايد، بطور قطع امام عصر(عج ) نيز به ياد او خواهد بود و او را مشمول عنايات و دعاهاى خويش قرار خواهد داد.


چه كسى مؤمن واقعى است ؟

دلهاث ، خادم امام رضا(ع ) مى گويد: از حضرت رضا(ع ) شنيدم كه فرمود :

لايَكُونُ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِناً حَتّى يَكُونَ فيهِ ثَلاثُ خِصالٍ: سُنَّةٌ مِنْ رَبِّه ، وَ سُنَّةٌ مِنْ نَبِيِّه ، وَ سُنَّةٌ مِنْ وَلِيِّه . فَاَمَّا السُّنَّةُ مِنْ رَبِّه فَكِتْمانُ سِرِّه ، قالَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ: (عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى غَيْبِه اَحَداً اِلاّ مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُول وَ اَمَّا السُّنَّةُ مـِنْ نـَبـِيِّه فـَمـُداراةُ النـّاسِ، فـَاِنَّ اللّهَ عـَزَّوَجـَلَّ اَمـَرَ نـَبِيَّهُ بِمُداراةِ النّاسِ فَقالَ: خُذِالْعَفْوَ وَ اءْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَ اَمَّا السُّنَّةُ مِنْ وَلِيِّه فَالصَّبْرُ فِى الْبَاءْساءِ وَالضَّرّاءِ

مؤ من ، مؤ من (واقعى ) نخواهد بود مگر آنكه داراى سه خصلت باشد: سنّتى از پروردگارش و سنّتى از پيامبرش و سنّتى از (امام و) وليّش داشته باشد .

سـنـّت پـروردگـارش عبارت است از رازدارى . خداوند مى فرمايد: (داناى غيب اوست و هيچ كس را بر غيبش آگاه نمى سازد مگر رسولانى كه آنان را برگزيده است .

سـنّت پيامبرش مدارا كردن با مردم است . خداوند پيامبرش را به مدارا كردن با مردم دستور داده و فرموده است : (با آنها مدارا كن و عذرشان را بپذير و به نيكيها دعوت نما و سنّت وليّش ، صبر و پايدارى به هنگام گرفتاريها و خسارتها است .

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر